Toevoegen aan lijst-
-
329 m
254 m
0
1,2
2,4
4,74 km
132 maal bekeken, 1 maal gedownload
nabij Hranice, Olomoucký (Czechia)
Hranice is een stadje dat zeker waard is om bezocht te worden. Deze stadswandeling is gebaseerd op een beschrijving verkrijgbaar bij de lokale toeristeninformatie, gevestigd in de hal van het kasteel. De niet meer verkrijgbare Nederlandstalige versie vind je via de link.
Hranice (in het Duits Mährisch Weisskirchen genoemd) is een stad met een rijke geschiedenis, vele waardevolle monumenten en prachtige stukken natuur. Binnen de zone van het Beschermde Stadsgezicht kunt u het renaissance slot met de unieke arcadegalerij bezoeken. De route is aangegeven m.b.v. de blauwe markering van de Vereniging van Tsjechische Wandeltoeristen, vijftien bezienswaardigheden langs de route zijn voorzien van informatieplaquettes. Door enige informatiepanelen wordt, met behulp van teksten en foto´s, nog aanvullende informatie geleverd.
In de directe nabijheid van het oude centrum bevinden zich het diepste ravijn van Tsjechië, het areaal van de beroemde Oostenrijks-Hongaarse Legerinstituten, het bedevaartsoord Kostelíček, de spoorwegviaducten (een belangrijk technisch momument uit de 19e eeuw), de uitkijktoren Stará Radnice en vele andere attractieve plaatsen.
Hranice (in het Duits Mährisch Weisskirchen genoemd) is een stad met een rijke geschiedenis, vele waardevolle monumenten en prachtige stukken natuur. Binnen de zone van het Beschermde Stadsgezicht kunt u het renaissance slot met de unieke arcadegalerij bezoeken. De route is aangegeven m.b.v. de blauwe markering van de Vereniging van Tsjechische Wandeltoeristen, vijftien bezienswaardigheden langs de route zijn voorzien van informatieplaquettes. Door enige informatiepanelen wordt, met behulp van teksten en foto´s, nog aanvullende informatie geleverd.
In de directe nabijheid van het oude centrum bevinden zich het diepste ravijn van Tsjechië, het areaal van de beroemde Oostenrijks-Hongaarse Legerinstituten, het bedevaartsoord Kostelíček, de spoorwegviaducten (een belangrijk technisch momument uit de 19e eeuw), de uitkijktoren Stará Radnice en vele andere attractieve plaatsen.
Het kasteel van Hranice wordt voor het eerst genoemd
in geschriften uit 1398, het tegenwoordige slot is stap voor
stap ontstaan ontstaan gedurende de periode vanaf de 15e tot
aan het begin van de 17e eeuw. Bezienswaardig zijn met name
de binnenplaats, met een renaissance arcadengalerij, en de
stucwerkdecoraties op de plafonds van de eerste verdieping.
De natuurstenen hoofdverdedigingsmuur
werd kort na 1430 opgetrokken, de voormuur vervolgens aan
het begin van de 16e eeuw. De verdedigingswerken omvatten
verder drie stadspoorten en vele kleine, halfronde bastions,
die op afstanden van veertig tot zeventig meter van elkaar
rond de hele stad geplaatst zijn. Twaalf van deze bastions zijn
tenminste gedeeltelijk tot op heden bewaard gebleven.
Dit gebouw in Moors-Byzantijnse stijl ontstond
in 1863 naar een ontwerp van Franz Macher op de locatie,
waar zich voordien een oude synagoge uit de 17e eeuw
bevond. Tot in 1940 vonden er Joodse godsdienstplechtigheden
plaats, vanaf 1943 zijn hier de exposities van het stedelijk
museum ondergebracht (tegenwoordig de galerij). In
het pand met huisnr. 728, voor de synagoge, was het autonome
bestuur van de Joodse gemeente gevestigd.
Marktplein met de kerk van de Onthoofding van St. Jan de Doper (kostel Stětí sv. Jana Křtitele). De bouw van deze laat-barokke kerk vond plaats in de jaren 1754–1763, naar een ontwerp van projekt F. A. Grimm, de inwijding van de kerk vond plaats op 24 juni 1764. In het schip zijn één hoofdaltaar en vier zijaltaren ondergebracht, in de kapel van de Smartelijke Moeder Gods bevindt zich nog een altaar. De oudste klok dateert uit het jaar 1499 en weegt 1,68 ton.
Huis nummer 31: De oudste gedocumenteerde eigenaar van dit huis was
Václav Roš, die in 1578 zijn huis verkocht voor 500 zl.
Het arboretum van de bosbouwschool. Het gebouw van de bosbouwschool, met een neo-barokke gevel, werd in 1896 geopend.
Tegelijkertijd werd ook de basis gelegd voor het arboretum, dat een rol speelde bij de educatie van de leerlingen. De auteur van het oorspronkelijke ontwerp was František Thomayer. Tegenwoordig heeft het arboretum een oppervlakte van 3,07 ha en is het publiek toegankelijk.
Huis met renaissance sgraffito-decoraties. De sgraffito-decoraties
van het pand met huisnr. 265 dateren uit 1583. Ze zijn vervaardigd door de schilder en alchemist Jan Červenka (†1587). Vandaag de dag zijn nog maar kleine resten van de oorspronkelijke decoraties te zien, over het algemeen ornamentele details.
De Joodse begraafplaats. Deze begraafplaats van de Joodse gemeente van Hranice ontstond in de 30-er jaren van de 17e eeuw. De oudste bewaard gebleven grafzerk dateert uit het jaar 5445 (d.w.z. 1684 of 1685 van de Christelijke jaartelling). Nog in 1989 werd een groot gedeelte van de begraafplaats gesloopt, maar in 1994 is de begraafplaats toch in gereconstrueerde staat heropend. De sleutel van de begraafplaats is verkrijgbaar op het touristenbureau.
De villa van Kunz. Een neo-barok gebouw, dat zowel gezinsresidentie
was als bedrijfsvestiging. Het werd in 1897 gebouwd in opdracht van fabriekseigenaar Antonín Kunz (1859–1910), naar een ontwerp van de architecten Jan Kříženecký en Josef Pokorný, die tevens tot de grondleggers van de Tsjechische cinematografie behoren.
Het huis van Gallaš. In dit pand is de arts, schilder en schrijver Josef H. A. Gallaš (1756–1840) geboren, getogen en uiteindelijk ook overleden. Het pand is waarschijnlijk aan het begin van de 18e eeuw gebouwd. Gallaš heeft hier het eerste ziekenhuis van Hranice gesticht. Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw heeft het pand dienst gedaan als armenhuis.
De lindeboom van Gallaš. Deze kleinbladige lindeboom heeft op borsthoogte een stamomtrek van 310 cm, een totale hoogte van ongeveer 12 m en een buitengewoon machtige kroon. De leeftijd van de boom wordt ingeschat op ongeveer 170 jaar. In 1968 is de boom uitgeroepen tot beschermd natuurelement.
Het evangelische gebedshuis. In de 16e eeuw werd door de Evangelische Broedergemeente op deze locatie een gebedshuis gebouwd, dat tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618–1648) vernietigd werd. Op de fundamenten van dit gebedshuis verrees in 1668 de kerk van St. Sebastiaan en St. Rochus, die in 1786 werd opgeheven, waarna het kerkgebouw dienst heeft gedaan
als zoutmagazijn. Vanaf 1924 bevindt zich hier weer een gebedshuis
van de Tsjechische Evangelische Broedergemeente.
Je kunt een reactie achterlaten of een beoordeling geven
Commentaar