Sittard stadswandeling

Deze trappen zijn gemaakt van hardstenen deur- en raamstijlen. De gaten waar de scharnieren hebben gezeten zijn nog terug te vinden.

Overblijfsel van het vijfhoekige bastion. Enkel te bezoeken in groepsverband met VVV-gids

Nederduitse tekst die waarschij

De kunstenares Tanja Webbers heeft hier een oud Sittards kinderspel uitgebeeld. De Ziepesjprengert is eigenlijk een kind dat wijdbeens over de straatgoot (ziep) sprong. Tegenwoordig is het een met veel suiker versierde broodpop die aan een verdienstelijk persoon wordt uitgereikt.

hommage aan één van de vele Sittardse 'carnavalshermeniekes' (dweilorkesten)

stucwerk met Jugendstil-invloed

Inloophuis voor kankerpatiënten en hun naasten. Toon Hermans gaf zijn naam aan dit waardevolle huis.

Jardin d’Isabelle De Jardin d’Isabelle is als tuin verbonden aan een ongelukkige liefdesgeschiedenis, de liefdesgeschiedenis van Charles Beltjens. Beltjens werd geboren in Sittard in 1832 in een geslacht van kooplieden, maar besloot zelf, na een afgebroken priesteropleiding, dichter te worden. In de tuin van ene dokter de Borman vond hij zijn muze, diens dochter Isabelle, zittend op een bankje. Helaas zag de dokter in de jonge Sittardenaar geen geschikte huwelijkskandidaat voor zijn kroost, en verbood de liefde, met veel leed en sterke gedichten tot gevolg.

Deze stadstuin was oorspronkelijk de kloostertuin van de zusters.

Tegenover het gedenkteken voor de Joodse slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Thur Laudy was begin vorige eeuw een groot voorvechter van het behoud van de Sittardse omwalling en schrijver van een van de bekendste Sittardse liedteksten: Op Ooze Wal. Het monument bestaat uit een forse witte betonnen driehoek, waarin een boom is geplaatst en waaromheen Corten-stalen panelen zijn aangebracht van het silhouet van de stad achter de wal, waarop kinderen aan het spelen zijn: die verbeelden taferelen uit het lied van Thur Laudy.

door Gène Eggen. Zefke was een stadstype dat medailles verzamelend door de stad zwierf. Hij is vooral bekend geworden door een liedje, dat de troubadour Jochem Erens over hem maakte.

In deze straat heeft Toon Hermans gewoond.

De naam dankt het café aan het feit dat zich daar in vroeger tijden de dragers ophielden tijdens de uitvaartdienst.

Terracotta zegelsteen tegen de zijmuur van het Sjterfhoes. Dit is het zegel van Jutta van Ravensberg, de eerste Vrouwe van Sittard en stichteres van het Begijnhof. Dit steegje was voor de begijnen de kortst mogelijke verbinding met de kerk.

Het stenen leeuwtje rechts van de ingang is een herinnering aan een gebeurtenis uit 1938.Tijdens de hoogmis ontsnapten uit een circus twee leeuwen. Eén ervan liep de overvolle kerk binnen. Na even aan de voet van het altaar te hebben gelegen, liet de leeuw zich rustig wegvoeren.

oudste woonhuis in Sittard

door Yol van Esch-Corbeij Krombroodjes zijn witte halvemaanvormige broodjes die tijdens halfvasten (zondag laetare) worden uitgegooid voor de jeugd. Het is een gebruik dat al in de 16e eeuw wordt beschreven. Het komt voort uit het evangelie van de wonderbare broodvermenigvuldiging. Van oudsher werden op deze dag de armen en kinderen gesteund met (luxe) wittebrood.

door Jef Courtens Jef Courtens ( Maastricht 1923 – 2009) was een Nederlandse beeldhouwer, Hij maakte vooral (religieuze)mensenbeelden, grafmonumenten en gevelstenen. De Sittardse troubadour staat er sinds 1976. Wie er wordt verbeeld heb ik niet kunnen achterhalen. In de geschiedenis van Sittard zijn zeer veel troubadours actief geweest.

Ecrevissehuis. Enkele jaren woonde hier Pieter Ecrevisse (1804-1879), geboren in Obbicht, leraar aan het College Kallen, en schrijver van romans en verhalen. In 1839 vestigde hij zich als rechter in België.

glas, staal en gewapend beton. Architect Jos Wielders